Η εμπειρία αφορά μια κατάσταση έντονου συναισθηματικού ενθουσιασμού, η οποία προκαλείται από συναισθήματα και συναισθήματα που έχουν σημαντική και αντικειμενική σημασία. Από την άλλη πλευρά, οι εμπειρίες μπορεί να προκληθούν από προσωπικές αναμνήσεις προηγούμενων γεγονότων. Αυτές ή αυτές οι εμπειρίες έχουν ατομικό αντίκτυπο στην ανθρώπινη δραστηριότητα.
Οδηγίες
Βήμα 1
Η διάρκεια και η σταθερότητα της εμπειρίας προέρχονται από την υποκειμενική και εσωτερική ψυχική κατάσταση ενός ατόμου. Ταυτόχρονα, τα θετικά γεγονότα συνεπάγονται θετικές εμπειρίες που συμβάλλουν στην επιτυχή επίλυση των καταστάσεων της ζωής. Με τη σειρά τους, οι αρνητικές συνέπειες μπορούν να οδηγήσουν σε αρνητικές εμπειρίες.
Βήμα 2
Η συνένωση και των δύο τύπων εμπειριών οδηγεί ένα άτομο στην επίτευξη ενός στόχου που ορίζεται στο υποσυνείδητο επίπεδο.
Βήμα 3
Οι εμπειρίες μπορεί να είναι βαθιά προσωπικές. Έτσι, διαστρεβλώνοντας την πραγματική κατάσταση πιθανών ή παρελθόντων γεγονότων, το σώμα δεν έχει χρόνο να προσαρμοστεί και να αντιδράσει με μια κατάσταση ψυχολογικού στρες. Οι ψυχολογικές απαντήσεις στο στρες είναι ατομικές και δεν είναι πάντα αβλαβείς.
Βήμα 4
Σε απάντηση στον ερεθισμό με άγχος, ένα άτομο μπορεί να προβάλλει τις δικές του ενέργειες στις πράξεις εκείνων που τον περιβάλλουν, εμπλέκοντας έτσι στην αυτο-δικαιολόγηση. Σε μια άλλη περίπτωση, το άτομο αντιδρά με αδιαφορία και αυτοαποχώρηση, προκαλώντας τη δική του αδυναμία και αδυναμία να επηρεάσει ένα θετικό αποτέλεσμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στις δύο περιπτώσεις, ένα άτομο δεν μπορεί να βγάλει ανεξάρτητα ένα λογικό συμπέρασμα που θα του επέτρεπε να βρει τη σωστή λύση.
Βήμα 5
Το δυνατότερο συναίσθημα που μπορεί να προκαλέσει μια εμπειρία είναι μια κατάσταση πάθους. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται από αιφνίδια, ανεξέλεγκτη και σύντομη διάρκεια. Θεωρητικά, η συναισθηματική κατάσταση χωρίζεται σε δύο τύπους: φυσιολογική και ασθπική.
Βήμα 6
Η φυσιολογική κατάσταση της προσβολής ορίζεται ως φυσική για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Εμφανίζεται ξαφνικά, υπό την επίδραση της συσσώρευσης αρνητικών συναισθημάτων, τα οποία, υπό την επήρεια κάποιου ερεθίσματος, οδηγούν στο είδος της συναισθηματικής έκρηξης. Ταυτόχρονα, το άτομο συνεχίζει να ελέγχει τις ενέργειές του.
Βήμα 7
Η ασθενική ή παθολογική αντίδραση, που συνοδεύεται από την αδυναμία κατανόησης, μοντελοποίησης και αξιολόγησης από το θέμα της φύσης της δράσης του, συμβάλλει στην παραβίαση της τυπικής ψυχικής δραστηριότητας ενός ατόμου. Σε αυτήν την κατάσταση, οι φυσιολογικοί και διανοητικοί πόροι ολόκληρου του οργανισμού κινητοποιούνται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του επηρεασμού και της συναισθηματικής εξάντλησης μετά από αυτόν.
Βήμα 8
Οι λιγότερο θεμελιώδεις εμπειρίες δεν έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ανθρώπινη απόδοση. Έτσι, οι εμπειρίες μπορούν να προκληθούν σκόπιμα από το θέμα με σκοπό την ψυχολογική αυτοάμυνα ή να προσελκύσουν την προσοχή που χρειάζεται. Τέτοιες εμπειρίες ονομάζονται σκόπιμες και μπορούν να συνοδεύονται από μια φωτεινή, ειδικά προσποιημένη, προσποίηση. Οι πράξεις της πρόθεσης δεν παραμένουν ποτέ στη συνείδηση, έχουν πάντα μια φυσική ή λεκτική ενσωμάτωση.
Βήμα 9
Αξίζει να σημειωθεί ότι το κατώφλι της υποκειμενικής εμπειρίας εξαρτάται από τον χαρακτήρα του ατόμου, τις συνθήκες ανατροφής και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας. Το απλούστερο παράδειγμα αυτής της δήλωσης θα ήταν μια κατάσταση που επηρεάζει τα συμφέροντα μιας ομάδας ανθρώπων. Η συναισθηματική εμπειρία για έναν από αυτούς θα διδάξει ένα μάθημα ζωής και θα τον αναγκάσει να εκτελέσει εκτεταμένη δουλειά στα δικά του λάθη, το δεύτερο θα οδηγήσει σε ψυχολογικό άγχος και το τρίτο δεν θα αγγίξει συναισθηματικά.
